Μωάμεθ και Ηθική

Σε παλιότερες εποχές, οι άνθρωποι έγραφαν τις σκέψεις-τους συχνά σε μορφή “διαλόγου”, όπου οι συλλογισμοί του συγγραφέα αντιπροσωπεύονταν από έναν κύριο χαρακτήρα που σκεπτόταν λογικά και μιλούσε με σύνεση (που στις περισσότερες περιπτώσεις μονοπωλούσε το διάλογο, μετατρέποντάς τον σε μονόλογο), ενώ οι όποιες αντιρρήσεις ετίθεντο από κάποιον φανταστικό αντίπαλο του συγγραφέα (ο οποίος συχνά περιοριζόταν στο να συμφωνεί απλώς με τον “πρωταγωνιστή”, απαντώντας με σύντομες–κοφτές φράσεις όπως: «Πράγματι», «Έτσι πρέπει να είναι» «Αυτό τουλάχιστον είναι προφανές», κ.ο.κ.).

Στη δική-μας εποχή όμως, στην οποία — χάρη στην ηλεκτρονική επικοινωνία — ο καθένας μπορεί να συζητήσει με τον καθένα στην υφήλιο, τέτοιοι διάλογοι δεν είναι απαραίτητο να επινοούνται· λαμβάνουν χώρα στην πραγματικότητα, και είναι μερικές φορές πολύ ενδιαφέροντες, γιατί μπορεί κανείς να δει σ’ αυτούς τη λεγόμενη “σύγκρουση των πολιτισμών”: το διαφορετικό τρόπο σκέψης μεταξύ ανθρώπων που μεγάλωσαν σε διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα.

Θέλω να σας παρουσιάσω παρακάτω έναν τέτοιο “πραγματικό” διάλογο που είχα με ένα Μουσουλμάνο. Αλλά βάζω το “πραγματικό” σε εισαγωγικά, όχι μόνο γιατί τον τροποποίησα σημαντικά, αφαιρώντας τις παρακαμπτήριες οδούς τις οποίες ο συνομιλητής-μου συχνά ακολουθούσε πριν παραδεχτεί κάποιο λογικό συμπέρασμα — για να μη σας κάνω να κουτουλάτε από τη βαρεμάρα δηλαδή — αλλά επίσης και γιατί είχα αυτόν το διάλογο με περισσότερα του ενός άτομα. Έτσι, σε αυτό που παρουσιάζω ως διάλογο, παρακάτω, σε κάποιες περιπτώσεις έκανα ένα αμάλγαμα απαντήσεων από δύο ή τρεις συνομιλητές-μου μαζί, ώστε να σας παρουσιάσω την ουσία αυτών που προσπαθούσαν να μου πουν, αφαιρώντας τα άσχετα τμήματα. (Αυτός είναι ο λόγος που οι απαντήσεις-τους μπορεί να εμφανίζονται μερικές φορές σύντομες, “χωρίς λιπαρά”.

) Άρα ο συνομιλητής-μου δεν ήταν «ένας Μουσουλμάνος», όπως έγραψα παραπάνω, αλλά διάφοροι, τους οποίους συνέπτυξα σε ένα. Θα χρησιμοποιήσω το “Μουσταφά” ως όνομα αυτών των πολλών-σε-ένα Μουσουλμάνων, αν και στην πραγματικότητα κανένας-τους δεν είχε αυτό το όνομα. (Ένας από αυτούς ήταν μια γυναίκα από τη Συρία· και πάλι όμως, θα χρησιμοποιήσω το αρσενικό γένος παρακάτω, ελπίζοντας οτι δεν θα αισθανθεί άβολα αν διαβάσει αυτό το κείμενο και αναγνωρίσει κάποιες σκέψεις-της στα λεγόμενα του “Μουσταφά”.)

Η συζήτησή μας πάντοτε άρχιζε με το Μουσταφά να έχει διαβάσει το άρθρο-μου “Επιστήμη στο Κοράνι”, και θέλοντας να μου πει πως το άρθρο αυτό ήταν ίσως μια “καλούτσικη προσπάθεια” εξέτασης των επιστημονικών θεμάτων που άπτονται στο Ιερό Βιβλίο-του — συχνά επαινώντας-με για το οτι έχω διαβάσει ολόκληρο το Κοράνι — αλλά οτι δεν ήταν ικανό να τον πείσει. Εγώ από την άλλη, έχοντας αποκτήσει αρκετή εμπειρία από τέτοιους διαλόγους ώστε να γνωρίζω οτι δεν θα οδηγηθούμε πουθενά γιατί ξεκινάμε από εντελώς διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο, και συνεπώς έχουμε εντελώς διαφορετικό τρόπο σκέψης, προσπαθούσα να τον κάνω να συμφωνήσει σε μια ελάχιστη βάση ηθικών αρχών στις οποίες θα έπρεπε να στηρίζουμε το διάλογό μας, όπως επίσης και στη χρήση της λογικής, και δη της κοινής λογικής.^(*)

Το να πείσω το Μουσταφά για την αναγκαιότητα της λογικής και της κοινής λογικής ήταν “παιχνιδάκι”· συμφωνούσε πάραυτα πως, ναι, η λογική θα πρέπει να κυριαρχεί σε κάθε συζήτηση. Αλλά το να του δείξω πως τα θεμέλια των ηθικών αρχών-μας διέφεραν, ήταν πολύ δύσκολο. Προσπαθώντας να το κάνω αυτό, έφερνα παραδείγματα από τη ζωή του Μωάμεθ, και τα παραδείγματά μου ενοχλούσαν το Μουσταφά. Ιδού τί ισχυρίστηκε. (Θα συνεχίσω τώρα σε μορφή διαλόγου, χρησιμοποιώντας το πραγματικό-μου όνομα “Χάρης” όταν μιλώ, και το ψευδώνυμο “Μουσταφά” όταν μιλά ο συνομιλητής-μου.)

Μουσταφά: Ο Προφήτης-μας Μωάμεθ (ΑΤΔΕ)^(*) ήταν όντως ο πιο θαυμάσιος άνθρωπος μεταξύ όλων όσων έζησαν και πρόκειται να ζήσουν στο πρόσωπο της γης. Θα πρέπει να γνωρίζεις πως οι αρχαίες εκείνες Ισλαμικές διηγήσεις [οι “χαντίθ”] που μας λένε οτι έκανε κάτι το λανθασμένο είναι μη αυθεντικές, δεν μπορούμε να τις εμπιστευτούμε.

Χάρης: Με διασκεδάζει πάντα όταν ακούω οτι εκείνες οι διηγήσεις που περιγράφουν κάποιες πράξεις του Μωάμεθ που είναι, ας πούμε, συζητήσιμες (αυτό είναι “έκφραση μειωμένης ισχύος” — προσπαθώ να είμαι ευγενικός), είναι ακριβώς εκείνες που εσείς οι Μουσουλμάνοι ονομάζετε “μη αυθεντικές” και “μη εμπιστεύσιμες”· ενώ οι άλλες διηγήσεις, αυτές που δεν δίνουν άσχημη εικόνα για το Μωάμεθ, γίνονται αμέσως και με χαρά δεκτές από τους λόγιούς σας ως “αυθεντικές” και “εμπιστεύσιμες”. Πρώτα-πρώτα, θα ήθελα να σε διαβεβαιώσω οτι είμαι πολύ καλά εξοικειωμένος με την έννοια των “βαθμών αυθεντικότητας” που αποδίδονται σε διηγήσεις από τους λόγιους Μουσουλμάνους. Αλλά για να κάνουμε κάποια πρόοδο στη συζήτησή μας, συμφωνώ να εξετάσουμε πρώτα μια διήγηση που προέρχεται από μια από τις πιο αυθεντικές πηγές διηγήσεων στο Ισλάμ, πηγή που πρακτικά όλοι εσείς οι Μουσουλμάνοι αποδέχεστε ως αυθεντική: τον Σαχί αλ-Μπουχαρί. Στο κάτω-κάτω, “Σαχί” σημαίνει “Αυθεντικός”. Οπότε, αγαπητέ-μου Μουσταφά, ας εξετάσουμε την παρακάτω διήγηση:

Στην παραπάνω διήγηση, αγαπητέ-μου Μουσταφά, ο προφήτης-σας Μωάμεθ — ο με τα δικά-σου λόγια «πιο θαυμάσιος άνθρωπος μεταξύ όλων όσων έζησαν και πρόκειται να ζήσουν στο πρόσωπο της γης» — ρώτησε πρώτα: «Ποιος είναι ικανός να σκοτώσει» έναν άλλον άνθρωπο (τον Κάαμπ μπιν Ασράφ). Αυτό σημαίνει οτι ζήτησε από τους συντρόφους-του να διαπράξουν ένα φόνο! Και μετά — σύμφωνα με τα ίδια τα δικά-σας αυθεντικά Ισλαμικά κείμενα — επέτρεψε στο Μουχάμαντ μπιν Μασλάμα, που προθυμοποιήθηκε να κάνει το φόνο, να πάει πραγματικά και να σκοτώσει τον άνθρωπο εκείνο. Φόνος αντί προσβολής. Έτσι συμπεριφέρεται, κατά τη γνώμη-σου, «ο πιο θαυμάσιος άνθρωπος»; Σαν νονός της μαφίας;

Η δολοφονία του Κάαμπ μπιν Ασράφ, © Zenga Books.
Αυτή την εικόνα δεν την παρουσίασα στους συνομιλητές-μου· τη δίνω εδώ με το σκεπτικό: «Μία εικόνα αξίζει 1000 λέξεις».

Μουσταφά: Πρώτα απ’ όλα, αγαπητέ Χάρη, ο Κάαμπ μπιν Ασράφ δεν έγραψε απλώς προσβολές εναντίον του Μωάμεθ (ΑΤΔΕ). Παρακινούσε τους Εβραίους μέλη της φυλής-του, να πάνε και να σκοτώσουν το Μωάμεθ (ΑΤΔΕ). Άρα ο Μωάμεθ (ΑΤΔΕ) έπρεπε να υπερασπίσει τον εαυτό-του. Βρισκόταν σε πόλεμο με τον Κάαμπ μπιν Ασράφ και τη φυλή-του. Και υπάρχει ένα εδάφιο στο Ιερό Κοράνι, το εδάφιο 5:33, που λέει ξεκάθαρα τί πρέπει να συμβεί σε όσους κάνουν πόλεμο ενάντια στον Αλλάχ και στον Προφήτη-Του:

Επομένως, αγαπητέ Χάρη, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ανέφερες εκείνη τη διήγηση από τον Σαχί αλ-Μπουχαρί. Το υπέρλαμπρο Κοράνι είναι ξεκάθαρο. Όπως βλέπεις, ο Προφήτης-μας Μωάμεθ (ΑΤΔΕ) έπραξε πολύ δίκαια, σύμφωνα με το εδάφιο 5:33 του Κορανίου!

Χάρης: Μισό λεπτό Μουσταφά. Είπες οτι θα χρησιμοποιούμε μόνο αυθεντικές διηγήσεις. Εξ όσων γνωρίζω, η πληροφορία οτι ο Κάαμπ μπιν Ασράφ παρακινούσε τον κόσμο της φυλής-του να σκοτώσουν το Μωάμεθ δεν βρίσκεται σε καμιά αυθεντική πηγή διηγήσεων — βρες-τη, σε παρακαλώ, αν υπάρχει, και κάν’-τη-μου γνωστή. Αλλά, χάριν επιχειρήματος, ας υποθέσουμε πως αυτό είναι αλήθεια: ο Κάαμπ μπιν Ασράφ παρακινούσε τους ανθρώπους της φυλής-του να σκοτώσουν το Μωάμεθ. Εντούτοις, δεν διέπραξε κάποιο φόνο. Αν κάποιος σήμερα παρακινεί άλλους ανθρώπους να πάνε να σκοτώσουν κάποιον άλλον, τον δολοφονούμε; Ασφαλώς όχι! Ακόμα και σε χώρες ή Πολιτείες που επιτρέπουν τη θανατική ποινή, ποτέ κάποιος δεν εκτελείται επειδή επιθύμησε το θάνατο κάποιου άλλου. Το σκεπτικό είναι οτι δεν διέπραξε φόνο ο ίδιος, άρα δεν μπορεί να εξισωθεί ένας “επιθυμητός φόνος” με έναν όντως, πραγματικό φόνο. Εσύ προκρίνεις την ιδέα ενός “προληπτικού φόνου” ως τιμωρία για τον “επιθυμητό”. Η διάπραξη προληπτικού φόνου είναι ένας βάρβαρος τρόπος για να αποδοθεί δικαιοσύνη σε μια σύγχρονη κοινωνία. Βάρβαρες πράξεις σαν αυτή ανήκουν στο απολίτιστο παρελθόν-μας. Ο Μωάμεθ, εντούτοις, όντως διέπραξε το φόνο. Το “δεξί-του χέρι”, ο Μουχάμαντ μπιν Μασλάμα, πήγε και σκότωσε τον Κάαμπ μπιν Ασράφ, και τα άλλα μέλη της συμμορίας του έκοψαν το κεφάλι, και έφεραν το κομμένο κεφάλι-του στο Μωάμεθ, που είπε: «Ευχαριστώ τον Αλλάχ γιατί ο εχθρός του Αλλάχ σκοτώθηκε», όπως μαθαίνουμε από άλλες διηγήσεις. Έτσι νομίζεις οτι θα έπρεπε να συμπεριφέρεται «ο πιο θαυμάσιος άνθρωπος μεταξύ όλων όσων έζησαν και πρόκειται να ζήσουν στο πρόσωπο της γης»; Ακόμα και αν δεχτούμε το ελαφρυντικό της αυτοάμυνας (άποψη συζητήσιμη), δεν έστειλε ύπουλα έναν από τους ανθρώπους της συμμορίας-του, το Μασλάμα, να δολοφονήσει τον Κάαμπ μπιν Ασράφ;

Μουσταφά: Δεν ήταν δολοφονία! Το Κοράνι στο 5:33 δικαιολογεί το θάνατο του Κάαμπ μπιν Ασράφ. Ήταν εκτέλεση!

Χάρης: Επομένως, στηρίζεις την ηθική δικαιολόγηση του θανάτου του Κάαμπ μπιν Ασράφ αποκλειστικά στο Κοράνι 5:33;

Μουσταφά: Φυσικά! Το Ιερό Κοράνι είναι ο Λόγος του Αλλάχ, που είναι τελικός, απαράλλαχτος, και 100% σωστός!

Χάρης: Άρα, ας το ξεκαθαρίσουμε αυτό: για σένα, ότι είναι γραμμένο στο Κοράνι είναι ηθικά σωστό εξ ορισμού. Δηλαδή, στην περίπτωση που αναρωτιέσαι αν κάτι είναι ηθικά σωστό, και το βρεις στο Κοράνι, συμπεραίνεις οτι πρέπει να είναι ηθικά σωστό. Κάνω λάθος;

Μουσταφά: Έτσι είναι, εφόσον το είπε ο Αλλάχ!

Χάρης: Μουσταφά, εγώ σέβομαι τις αντιλήψεις-σου. Σέβεσαι και εσύ το δικαίωμά μου να παραμείνω μη-Μουσουλμάνος σε όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας;

Μουσταφά: Μα φυσικά! Τί είδους ερώτηση είναι αυτή; Εμείς οι Μουσουλμάνοι σεβόμαστε όλες τις θρησκείες!

Χάρης: Ναι, αλλά η δική-μου δεν είναι θρησκεία. Είμαι άθεος — δεν πιστεύω σε καμιά θρησκεία.^(*) Ως άθεος, έχω τις δικές-μου ηθικές αρχές που ακολουθώ. Είπες οτι σέβεσαι το δικαίωμά μου να παραμείνω μη-Μουσουλμάνος, τουλάχιστον όσο διαρκεί αυτή η συζήτηση. Θέλω να παραμείνω άθεος. Άρα το σέβεσαι αυτό. Τώρα, υπάρχει μία ηθική αρχή, συγκεκριμένα, που βρίσκεται στα θεμέλια της δικής-μου ηθικής. Ονομάζεται “Χρυσούς Κανών της Ηθικής”, και λέει τα ακόλουθα:

Χρυσούς Κανών της Ηθικής:

Πρέπει να κάνεις στους άλλους αυτό που θα ήθελες οι άλλοι να κάνουν σ’ εσένα.^(*)

Μπορεί κάποτε να τον συναντήσεις στη λεγόμενη αρνητική μορφή-του: «Πρέπει να μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες οι άλλοι να κάνουν σ’ εσένα.» Αυτή η μορφή έχει ελαφρά διαφορετικές ηθικές συνέπειες, αλλά δεν θα επιμείνω στις διαφορές-τους.

Αντί γι’ αυτό, στη συζήτησή μας θα ήθελα να χρησιμοποιήσω μια συνέπεια του Χρυσού Κανόνα, που λέει το εξής:

Συνέπεια του Χρυσού Κανόνα:

Η τιμωρία για ένα αδίκημα δεν πρέπει να υπερβαίνει σε αυστηρότητα την αυστηρότητα του αδικήματος.

Τώρα, εφόσον δεν ειμαι Μουσουλμάνος, το Κοράνι δεν μπορεί να είναι στη βάση της ηθικής-μου. Αντί γι’ αυτό, στη βάση της ηθικής-μου βρίσκεται ο Χρυσούς Κανών. Μπορείς να σεβαστείς αυτή την πίστη-μου;

Μουσταφά: Το Κοράνι ορίζει την ηθική για τον καθένα.

Μουσταφά: Μπορεί οι μη-Μουσουλμάνοι να μη θέλουν να ακολουθήσουν το Κοράνι, αλλά το Κοράνι δίνει τη μόνη βάση για την ηθική.

Χάρης: Από τη δική-σου άποψη Μουσταφά, όχι τη δική-μου. Είπες οτι σέβεσαι το δικαίωμά μου να παραμείνω μη-Μουσουλμάνος, άρα πρέπει να σεβαστείς τις απόψεις-μου που εξ ορισμού είναι αντίθετες στο Ισλάμ. (Αν δεν ήσαν αντίθετες, θα ήμουν Μουσουλμάνος.) Έτσι, στο δικό-μου σύστημα αξιών, που δεν είναι Ισλαμικό, ο Χρυσούς Κανών βρίσκεται στα θεμέλια της ηθικής-μου. Έχεις κάποια αντίρρηση;

Μουσταφά: Συμφωνώ οτι έχεις το δικαίωμα να έχεις διαφορετική πίστη. Στο Ισλάμ, «δεν υπάρχει καταναγκασμός στη θρησκεία» (Κοράνι, 2:256).^(*)

Χάρης: Οπότε συμφωνείς οτι στα ηθικά θεμέλιά μου μπορεί να είναι όχι το Κοράνι, αλλά ο Χρυσούς Κανών.

Μουσταφά: Παρόλο που κάνεις λάθος, έχεις το δικαίωμα να κάνεις λάθος.

Χάρης: Το αν κάνω λάθος ή όχι είναι το όλο θέμα της συζήτησής μας. Δεν μπορείς να βγάλεις αυτό το συμπέρασμα χωρίς πρώτα να έχεις επιχειρηματολογήσει επ’ αυτού. Στο κάτω-κάτω, όπως ακριβώς εσύ πιστεύεις οτι κάνω λάθος, έτσι κ’ εγώ πιστεύω οτι εσύ κάνεις λάθος. Αλλά δεν βιάζομαι να σου το ανακοινώσω αυτό χωρίς ενδείξεις και λογική. Σου ζητώ να παραμερίσεις την πίστη-σου οτι κάνω λάθος, να την κρατήσεις στο πίσω μέρος του μυαλού-σου (όπως κ’ εγώ κρατώ στο πίσω μέρος του μυαλού-μου την ιδέα οτι εσύ κάνεις λάθος), και σου ζητώ να σεβαστείς το δικαίωμά μου να βασίσω την ηθική-μου στην αρχή του Χρυσού Κανόνα (μεταξύ άλλων — δεν είναι η μόνη αρχή) και όχι στο Κοράνι.

Μουσταφά: Εντάξει, σέβομαι το δικαίωμά σου να πιστεύεις ότι θέλεις. Αυτό δεν κάνει την πίστη-σου σωστή, αλλά έχεις το δικαίωμα, και το σέβομαι.

Χάρης: Έξοχα. Δεδομένου οτι ο Χρυσούς Κανόνας βρίσκεται στα δικά-μου θεμέλια, θα σου ζητήσω τώρα να καταλάβεις πώς κρίνεται η δολοφονία του Κάαμπ μπιν Ασράφ ιδωμένη από τη δική-μου ηθική οπτική.

Μουσταφά: Γιατί θα πρέπει να με ενδιαφέρει η δική-σου κρίση, που προέρχεται από μια λανθασμένη οπτική;

Χάρης: Γιατί η κρίση-μου είναι λανθασμένη από τη δική-σου οπτική. Από τη δική-μου οπτική είναι σωστή. Δεν ενδιαφέρεσαι να γνωρίζεις την οπτική των άλλων; Στο κάτω-κάτω, γιατί άρχισες αυτή τη συζήτηση μαζί-μου; Αν σκοπός-σου είναι να κλείσεις τ’ αυτιά-σου και να μιλάς μόνο με άλλους Μουσουλμάνους, πολύ ωραία. Αλλά εσύ ήσουν που ξεκίνησες αυτό το διάλογο. Πώς μπορείς ποτέ να καταλάβεις πώς σκέφτονται οι μη-Μουσουλμάνοι για τη θρησκεία-σου αν δεν ακούσεις ποτέ τί λένε, και δεν γνωρίσεις πώς σκέφτονται;

Μουσταφά: Έστω, μπορώ ν’ ακούσω, αλλά χωρίς να συμφωνήσω μαζί-σου. Πες-μου τί σκέφτεσαι.

Χάρης: Όχι απλώς τί σκέφτομαι γενικά και αόριστα, αλλά συγκεκριμένα πώς κρίνω τη δολοφονία του Κάαμπ μπιν Ασράφ από το Μωάμεθ, βασιζόμενος στα ηθικά-μου θεμέλια. Λοιπόν, νά πώς:

Σύμφωνα με την πιο αυθεντική πληροφόρηση που διαθέτουμε, ο Κάαμπ μπιν Ασράφ δεν διέπραξε φόνο· χρησιμοποίησε μόνο το λόγο εναντίον των Μουσουλμάνων — είτε για να κοροϊδέψει το Μωάμεθ, σύμφωνα με τον Σαχί αλ-Μπουχαρί, είτε για να παρακινήσει τους ανθρώπους της φυλής-του να τον σκοτώσουν, σύμφωνα με άλλες, λιγότερο αυθεντικές πηγές. Αντίθετα, ο Μωάμεθ διέπραξε φόνο, στέλνοντας τους ανθρώπους-του να τον κάνουν, σύμφωνα με αυθεντικές πηγές. Και επειδή ένας πραγματικός φόνος είναι τιμωρία που ξεπερνά σε αυστηρότητα το έγκλημα της χρήσης εχθρικού λόγου, ο Μωάμεθ είναι ένοχος παραβίασης του Χρυσού Κανόνα. Ναι, κατά τη δική-μου άποψη, αλλά δεν χρειάζεται να προσθέτω αυτόν τον προσδιορισμό κάθε φορά, αφού συμφώνησες να ακούσεις τη δική-μου άποψη.

Με άλλα λόγια, κατά την άποψη κάθε μη-Μουσουλμάνου (που συμμερίζεται μ’ εμένα την ίδια ηθική βάση), ο Μωάμεθ είναι φονιάς.

Συμφωνήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη λογική. Επομένως επίτρεψέ μου να συνοψίσω το λογικό επιχείρημά μου με διαφορετικά λόγια, ώστε να το καταλάβεις καλύτερα:

Μπορεί να μη σου το πουν αυτό κατά πρόσωπο, γιατί όταν το ακούς εκρήγνυσαι από οργή, κοκκινίζεις σαν σάπια ντομάτα, αφροί βγαίνουν από το στόμα-σου, και συχνά επιτίθεσαι και σκοτώνεις τον “βλάσφημο” αυτού του “πιο θαυμάσιου ανθρώπου μεταξύ όλων” (ουσιαστικά διαπράττοντας το ίδιο έγκλημα όπως ο Μωάμεθ: φόνο για τη χρήση εχθρικού λόγου). Αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι οτι αυτό που συμπεραίνουν οι μη-Μουσουλμάνοι είναι οτι ο Μωάμεθ ήταν ένας φονιάς, απλά και χωρίς περιστροφές.

Μουσταφά: Ξέρεις, Χάρη, η υπομονή-μου έχει κάποια όρια. Υπάρχουν όρια μέχρι τα οποία μπορώ να συνεχίσω να διαβάζω λόγια που με πληγώνουν τόσο πολύ, όπως οτι ο Μωάμεθ (ΑΤΔΕ) ήταν ένας φονιάς!

Χάρης: Αισθάνεσαι μήπως πληγωμένος όταν μαθαίνεις οτι ο Ήλιος είναι στην πραγματικότητα μικρότερος και λιγότερο φωτεινός από σχεδόν όλα τα αστέρια που βλέπουμε με γυμνό οφθαλμό, κι ότι ο μόνος λόγος που τα άστρα μοιάζουν μικρά και ασθενικά είναι οι τεράστιες αποστάσεις-τους από τη Γη;

Μουσταφά: Όχι, γιατί θα έπρεπε να πληγωθώ; Και πώς σχετίζεται αυτό με τα όσα λέμε;

Χάρης: Δεν πληγώνεσαι, γιατί δεν έχεις συναισθηματικό δέσιμο με τον Ήλιο. Το οτι ο Ήλιος είναι μικρός συγκρινόμενος με τα ορατά άστρα είναι ένα γεγονός. Δεχόμαστε τα γεγονότα όπως είναι, χωρίς συναισθήματα. Παρόμοια, το οτι οι μη-Μουσουλμάνοι βλέπουν το Μωάμεθ σαν φονιά είναι γεγονός. Το οτι συνοδεύεις αυτό το γεγονός από συναισθηματική φόρτιση είναι ένα πρόβλημα για σένα, το καταλαβαίνω, αλλά αυτό δεν το κάνει λιγότερο γεγονός. Η αλήθεια είναι οτι όσο υπάρχουν μη-Μουσουλμάνοι στον κόσμο αυτόν (οι οποίοι δέχονται τον Χρυσούν Κανόνα) θα βλέπουν το Μωάμεθ σαν φονιά. Πάρ’-το σαν δεδομένο, χωρίς συναισθηματισμούς.

Μουσταφά: Και λοιπόν; Και τί θα γίνει αν πάρω δεδομένο χωρίς συναισθηματισμούς οτι εσείς οι μη-Μουσουλμάνοι βλέπετε τον Προφήτη-μας (ΑΤΔΕ), το πιο αγαπημένο-μας πρόσωπο που έζησε ποτέ στη γη, σαν φονιά; Αυτό είναι η δική-σας άποψη. Πώς αλλάζει αυτό οτιδήποτε στη δική-μας άποψη;

Χάρης: Έχει κάποιες συνέπειες, τις οποίες μάλλον δεν γνωρίζεις. Πες-μου, μήπως συμβαίνει οτι κάθε μωρό που έρχεται σ’ αυτόν τον κόσμο, μέχρι την ηλικία των τριών χρονών ας πούμε, έχει κάποια θρησκεία; Πιστεύει κάποια πράγματα περί θρησκείας ένα βρέφος;

Μουσταφά: Αν γεννήθηκε σε οικογένεια Μουσουλμάνων, αυτομάτως θεωρείται Μουσουλμάνος.

Χάρης: Δεν ρώτησα ποια θρησκεία «αυτομάτως» εκχωρείτε στα μωρά-σας. Ρώτησα αν έχει κάποιες θρησκευτικές πεποιθήσεις από μόνο-του, στην ηλικία εκείνη.

Μουσταφά: Προφανώς όχι, τα βρέφη δεν πιστεύουν σε κάτι γιατί δεν έχουν ακόμη την ικανότητα να πιστέψουν.

Χάρης: Ακριβώς, δεν έχουν τη νοητική ικανότητα να το κάνουν. Επομένως ένα μωρό που «γεννήθηκε στο Ισλάμ», όπως σας αρέσει να λέτε — που σημαίνει, που γεννήθηκε σε Μουσουλμανική οικογένεια και μεγαλώνει σε Μουσουλμανική κοινωνία — θα γίνει Μουσουλμάνος (με πολύ μεγάλη πιθανότητα) επειδή οι γονείς-του και η κοινωνία θα το οδηγήσουν να γίνει Μουσουλμάνος. Αλλά, παρόμοια, ένα μωρό που γεννιέται σε μη-Μουσουλμανική κοινωνία δεν θα γίνει Μουσουλμάνος (και πάλι, με πολύ μεγάλη πιθανότητα), γιατί θα λάβει μη-Ισλαμική εκπαίδευση τόσο από γονείς όσο και από κοινωνία. Συμπέρασμα: τα μωρά που γεννιούνται “εκτός Ισλάμ”, γινόμενα μη-Μουσουλμάνοι, δεν θα έχουν το Κοράνι ως βάση της ηθικής-τους· και, μεγαλώνοντας, αν εξετάσουν τα γεγονότα, θα συμπεράνουν οτι ο Μωάμεθ ήταν ένας φονιάς. Μόνο τα μωρά που “γεννιούνται στο Ισλάμ”, και μεγαλώνουν με την ιδέα οτι ότι λέει το Κοράνι είναι ηθικό, πιστεύουν — ακολουθώντας το εδάφιο 5:33 — οτι ο Μωάμεθ έκανε το σωστό όταν σκότωσε τον Κάαμπ μπιν Ασράφ.

Χάρης: Επομένως, το αν ο Μωάμεθ ήταν φονιάς ή όχι δεν είναι κάτι το απόλυτο, ανεξάρτητο της ανθρώπινης πίστης, αλλά εξαρτάται από το αν κάποιος μεγάλωσε σε τούτη ή σ’ εκείνη την κοινωνία και θρησκεία.

Μουσταφά: Ο Προφήτης-μας Μωάμεθ (ΑΤΔΕ) ήταν ο πιο ευγενικός άνθρωπος που έζησε ποτέ σ’ αυτόν τον κόσμο, και αυτό είναι μια απόλυτη αλήθεια. Είμαι 100% σίγουρος γι’ αυτό.

Χάρης: Διότι γεννήθηκες και μεγάλωσες σε κοινωνία Μουσουλμάνων. Θα μπορούσε όμως να συμβεί οτι εσύ, Μουσταφά, το ίδιο ακριβώς πρόσωπο που έχει αυτή τη συζήτηση τώρα μαζί-μου, να ήσουν ένας από τους ανθρώπους που θεωρούν το Μωάμεθ φονιά.

Μουσταφά: Τί;; Πώς θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό;; Θεός φυλάξοι! Ακούγεσαι σαν να μη γνωρίζεις τί σημαίνει να είναι κανείς Μουσουλμάνος, ένας “μουμίν” στο Ισλάμ! Γεννήθηκα στο Ισλάμ, και μεγάλωσα σαν Μουσουλμάνος! Πώς θα μπορούσα ποτέ να κάνω κακές σκέψεις για τον αγαπημένο Προφήτη-μας (ΑΤΔΕ);

Χάρης: Πράγματι, συνέβη οτι μεγάλωσες σαν Μουσουλμάνος. Εναλλακτικά όμως θα μπορούσε να συμβεί οτι όταν ήσουν ενός μηνός βρέφος, κάποιοι κακοποιοί σε άρπαξαν από το καρότσι όταν οι γονείς-σου δεν πρόσεχαν και κοιτούσαν αλλού, και μετά σε έβγαλαν από τη χώρα-σου, και σε πούλησαν — μέσω του κακοποιού δικτύου-τους διακίνησης βρεφών — σε ένα ζευγάρι Ιταλών, έναν άντρα και μια γυναίκα που δεν είχαν ιδέα οτι είχες κανονικούς και εν ζωή γονείς, και νόμιζαν πως ήσουν ορφανό. Έτσι, στο εναλλακτικό αυτό σενάριο της ζωής-σου, μεγάλωσες σε μια μικρή Ιταλική πόλη, σε Χριστιανική οικογένεια μέσα σε Χριστιανική κοινωνία. Θα ήσουν το ίδιο άτομο, με τα ίδια γονίδια, μόνο που το όνομά σου δεν θα ήταν “Μουσταφά”, και τα ρούχα-σου και οι τρόποι-σου θα ήσαν όλα Δυτικογενή· και θα ήσουν απολύτως πεπεισμένος οτι ο Μωάμεθ ήταν ένας φονιάς — υποθέτοντας οτι έμαθες για την ηθική διαγωγή του Μωάμεθ και αποδέχτηκες κάποια μορφή του Χρυσού Κανόνα στη βάση της ηθικής-σου. Μπορείς να το φανταστείς αυτό, Μουσταφά; Εσύ, το ίδιο πρόσωπο, να θεωρείς το Μωάμεθ φονιά! Το όλο θέμα εξαρτάται από το πού μεγάλωσε κανείς, σε τί είδους περιβάλλον.

Μουσταφά: Οι διανοητικές ασκήσεις-σου με αφήνουν παγερά αδιάφορο, γιατί γνωρίζω οτι είσαι στην πλευρά που κάνει λάθος.

Χάρης: Κ’ εγώ γνωρίζω οτι είσαι στην πλευρά που κάνει λάθος. Μας οδηγεί πουθενά αυτό; Είναι ο σκοπός μιας συζήτησης να ανακοινώσουμε στο συνομιλητή-μας οτι βρίσκεται στην πλευρά που κάνει λάθος, κλείνοντας τα αυτιά-μας σ’ αυτά που λέει; Ή είναι, αντίθετα, να καταλάβουμε πώς σκέφτεται ο συνομιλητής;

Μουσταφά: Ας πούμε οτι κάνουμε αυτή τη συζήτηση για να καταλάβουμε πώς σκέφτεται η άλλη πλευρά. Αλλά Χάρη, περίμενε μισό λεπτό, είσαι εξαιρετικά άδικος! Εσείς οι μη-Μουσουλμάνοι κρίνετε τον αγαπημένο-μας Προφήτη Μωάμεθ (ΑΤΔΕ) από μία και μόνο των πράξεών του: το πώς συμπεριφέρθηκε στον Κάαμπ μπιν Ασράφ. Αγνοείτε, όμως, όλες τις καλές πράξεις-του, και ιδιαίτερα την αίσθηση της Δικαιοσύνης που τον κατείχε! Η ζωή του Προφήτη-μας Μωάμεθ (ΑΤΔΕ) είναι ένα τέλειο παράδειγμα προς μίμηση για όλους-μας! Μπορείς κ’ εσύ να μάθεις πώς ο Προφήτης-μας (ΑΤΔΕ) έζησε τη ζωή-του ηθικά και δίκαια διαβάζοντας κάποιες ιστοσελίδες:

Χάρης: Άρα, ο Μωάμεθ απλώς δεν άφησε το προσωπικό χρέος-του προς τον Σακρ να υπερισχύσει των ζημιών που ο Σακρ έκανε στους άλλους ανθρώπους. Πρέπει λοιπόν να συγχαρούμε το Μωάμεθ για το οτι επέλεξε να μην κάνει το ηθικά λάθος; Γιατί αυτό είναι που κάνεις: τον επαινείς όχι για κάποια ηθική-του πράξη, αλλά για το οτι απέφυγε να κάνει μια ανήθικη πράξη. Περιμένεις λοιπόν να εντυπωσιαστώ; Επιπλέον, το “ηθικό χρέος” που είχε προς τον Σακρ ήταν για την πολιορκία της Τααΐφ. Αντιλαμβάνεσαι τί είναι μια πολιορκία Μουσταφά; Σημαίνει πόλεμο. Σημαίνει την περικύκλωση μιας οχυρωμένης πόλης, το θάνατο των υπερασπιστών-της, την πρόκληση θανάτου σε μικρά παιδιά, γυναίκες, και άλλους ανήμπορους λόγω ασιτίας ή ασθενειών, τη μετατροπή των παιδιών που παραμένουν στη ζωή σε ορφανά, και των μητέρων-τους σε σκλάβες του σεξ για τους άντρες που κατέλαβαν την πόλη. Ιδού τί θα μπορούσε να πει ο Μωάμεθ στον Σακρ αμέσως μετά την αιματοχυσία κατά την άλωση της πόλης: «Σ’ ευχαριστώ φίλε-μου που με βοήθησες να σκοτώσω όσους αντιστέκονταν στην κυριαρχία-μου στην Τααΐφ, και στο να σκλαβώσω γυναίκες και παιδιά, δίνοντάς τα στους άντρες-μου για να ικανοποιήσουν τις ορμές-τους. Είσαι καλός σύντροφος, Σακρ. Καλός φονέας. Ας είναι ο Αλλάχ πάντα ευχαριστημένος μαζί-σου.» Μουσταφά, γιατί ξεχνάς τόσο βολικά τη σφαγή, το αιματοκύλισμα που η πολιορκία και άλωση της Τααΐφ από τον Μωάμεθ συνεπάγεται, και επικεντρώνεσαι σε κάποια αργότερα ασήμαντα γεγονότα; Γιατί «διυλίζεις τον κώνωπα και καταπίεις την κάμηλον», όπως λένε οι Χριστιανοί σε τέτοιες περιπτώσεις, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Ιησού Χριστού;

Μουσταφά: Δεν είμαι εγώ που έγραψα τα παραπάνω, απλώς σου τα μετέφερα από μια ιστοσελίδα. Αλλά βλέπω οτι τίποτα δεν σε ικανοποιεί, αγαπητέ Χάρη. Υπάρχουν κι άλλα πάντως, μη βιάζεσαι να αποφανθείς με την κρίση-σου! Συνεχίζω, αντιγράφοντας από την ίδια πηγή:

Χάρης: Ποια «κρατικά έσοδα»; Εννοείς τα χρήματα που εκείνος και οι άνδρες-του είχαν κλέψει από τις γειτονικές φυλές στις οποίες επιτέθηκαν και κατέλαβαν, ή από τα καραβάνια των εμπόρων που διέσχιζαν την έρημο, στα οποία ο Μωάμεθ και η συμμορία-του επιτίθεντο, σκοτώνοντας τους εμπόρους, σκλαβώνοντας τα γυναικόπαιδα (τα περισσότερα από τα οποία πάλι πουλούσαν σε αραβικά σκλαβοπάζαρα), και κλέβοντας τα εμπορεύματα. Πώς νομίζεις οτι μάζευαν εκείνα τα «κρατικά έσοδα» Μουσταφά; Καλλιεργώντας τριαντάφυλλα και πουλώντας-τα στα παζάρια της Αραβίας;

Μουσταφά: Αγνοώ τα βαθιά προσβλητικά σχόλιά σου και συνεχίζω, γνωρίζοντας οτι δεν υπάρχει ελπίδα για σένα στην άλλη ζωή. Ας δείξει έλεος ο Αλλάχ επάνω-σου. Συνέχισε να διαβάζεις:

Χάρης: Οπότε — χραπ! — κόπηκε το χέρι της γυναίκας από το γιαταγάνι κάποιου από τους άντρες του Μωάμεθ. Μουσταφά, δεν αντιλαμβάνεσαι πόσο βάρβαρες τέτοιες τιμωρίες, όπως το κόψιμο άκρων του ανθρώπινου σώματος, ακούγονται σ’ εμάς σήμερα;

Μουσταφά: Η τιμωρία του ακρωτηριασμού χεριών και ποδιών (από αντίθετες πλευρές του σώματος) για κλοπή διατάσσεται στα εδάφια 5:33 (που ανέφερα ήδη) και 5:38 του Ιερού Κορανίου.

Χάρης: Πράγμα που κάνει το Κοράνι ακόμα πιο βάρβαρο! Αυτή η τιμωρία είναι αντικειμενικά βάρβαρη, γιατί τα κλεμμένα αγαθά μπορούν να επιστραφούν στον ιδιοκτήτη-τους, αλλά ένα κομμένο χέρι ή πόδι δεν μπορεί να επιστραφεί στον ιδιοκτήτη-του. Μπορείς να ζητήσεις από τον κλέφτη, εφόσον πιάστηκε, να πληρώσει τα χρήματα, και να τον εγκλείσεις σε κάποιο μέρος για ένα διάστημα, ώστε να καταλάβει οτι δεν θα έπρεπε να το κάνει πάλι αυτό στο μέλλον. Αλλά κόβοντας ένα άκρο-του προκαλείς μόνιμη και ανεπανόρθωτη ζημιά στο σώμα του ανθρώπου εκείνου. Αυτή η τιμωρία ξεπερνάει σε αυστηρότητα κατά πολύ την αυστηρότητα του εγκλήματος που διαπράχθηκε, της κλοπής δηλαδή. Και το αίμα που χύνεται από το κομμένο άκρο προσθέτει στη βαρβαρότητα της τιμωρίας. Αν δεν μπορείς να καταλάβεις οτι το αίμα συνεπάγεται βαρβαρότητα, είναι γιατί εσύ ο ίδιος είσαι βάρβαρος. Αλλά αν μπορείς να το καταλάβεις αυτό, έχοντας φτάσει στη μοντέρνα εποχή — καλωσήλθες! — τότε πώς μπορείς να δεχτείς οτι αυτή η βαρβαρότητα διατάσσεται στο “Ιερό Βιβλίο” του Ισλάμ; Πώς μπορεί ένα βιβλίο να ονομάζεται “Ιερό” όταν διατάσσει κτηνώδεις τιμωρίες σε ανθρώπινα όντα, όπως ακρωτηριασμούς, μαστιγώσεις, και αποκεφαλισμούς, με το αίμα να ρέει από τα σώματα των ανθρώπων; Πώς μπορεί ο Αλλάχ να είναι τόσο απάνθρωπος, ένας αιμοβόρος βάρβαρος, αν είναι ο πραγματικός συγγραφέας του Κορανίου;

Μουσταφά: Μία ακόμη κατηγορία εναντίον του Αλλάχ, ή του Ιερού Κορανίου-μας, του πιο τέλειου βιβλίου που έχει ποτέ γραφεί σ’ αυτόν τον κόσμο, και διακόπτω αυτή τη συζήτηση!

Χάρης: Επειδή δεν έχεις επιχειρήματα. Αντιλαμβάνεσαι μεν την κτηνώδη φύση της ιδέας “αίμα για τιμωρία”, αλλά δεν μπορείς να εξηγήσεις πώς τέτοιες αιμοβόρες τιμωρίες βρίσκονται στο «πιο τέλειο» βιβλίο-σου. Το ίδιο κάνεις και με το Μωάμεθ: του εκχωρείς την ετικέτα «πιο τέλειος», αλλά αποφεύγεις να εξετάσεις τα γεγονότα, γιατί τότε θα διαπιστώσεις οτιδήποτε άλλο εκτός από τελειότητα· θα δεις τους σκελετούς στη ντουλάπα.

Αλλά με τα παραδείγματα που ανέφερες από την ιστοσελίδα εκείνη κατάφερες να εκτροχιάσεις τη συζήτησή μας από το κύριο θέμα-της, που ήταν η ηθική του Μωάμεθ, όχι η αίσθησή του περί δικαιοσύνης. Μουσταφά, δεν υπάρχει αμφιβολία οτι ο Μωάμεθ είχε την ικανότητα να λειτουργήσει σαν δικαστής ανάμεσα στις αντιμαχόμενες φυλές. Αλλά ενδιαφερόμαστε για το ηθικό-του ανάστημα. Εσείς οι Μουσουλμάνοι λέτε, ξανά και ξανά, οτι ο Μωάμεθ ήταν ο «πιο τέλειος» άνθρωπος που περπάτησε στη Γη. Αλήθεια; Ο «πιο τέλειος»; Ρίξε μια ματιά στο παρακάτω σκίτσο σε παρακαλώ.

Μουσταφά: Τί είναι αυτό; Σκίτσο του Προφήτη-μας Μωάμεθ (ΑΤΔΕ); Προσπαθείς να με προσβάλεις;

Χάρης: Δεν είναι σκίτσο του Μωάμεθ. Γιατί προσβάλλεσαι τόσο εύκολα; Εσείς οι Μουσουλμάνοι είστε, από όλο τον κόσμο, οι πιο εύκολα προσβαλλόμενοι. Αυτό το σκίτσο δείχνει απλώς έναν άνθρωπο, που ανήκει μάλλον σε κάποια φυλή της Αραβίας, κρίνοντας από την κελεμπία που φοράει. Η αγριωπή ματιά-του δηλώνει οτι πρέπει να έχει κάνει κάποιο φόνο, γιατί κρατάει ένα γιαταγάνι και η άσπρη κελεμπία-του δεν είναι ακριβώς άσπρη — είναι γεμάτη λεκέδες από ανθρώπινο αίμα. Η ερώτησή μου προς εσένα είναι: Θα μπορούσες ποτέ να πεις: «Η κελεμπία αυτού του ανθρώπου είναι εντελώς άσπρη και καθαρή!»;

Μουσταφά: Τί είναι αυτό, ερώτηση–παγίδα; Η κελεμπία-του είναι γεμάτη αίματα, αυτό είναι πασιφανές.

Χάρης: Ναι, αλλά θα μου έδινες δίκιο αν έλεγα: «Μα δες! Η κελεμπία-του έχει τόσα πολλά άσπρα, καθαρά σημεία! Δεν μπορούμε να πούμε πως αυτή είναι μια εντελώς άσπρη και καθαρή κελεμπία, χάρη σε όλα αυτά τα καθαρά σημεία που διαθέτει;»

Μουσταφά: Νομίζω βλέπω τί προσπαθείς να πεις, αλλά κάνεις λάθος.

Χάρης: Θα απαντήσεις στην ερώτησή μου σε παρακαλώ;

Μουσταφά: Όχι, δεν είναι εντελώς άσπρη και καθαρή η κελεμπία, αν αυτό είναι που θες ν’ ακούσεις.

Χάρης: Δεν είναι απλώς οτι θέλω να το ακούσω, πρόκειται για δεδομένο, για παρατήρηση που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί. Από τη στιγμή που η κελεμπία είναι λεκιασμένη (με αίμα μάλιστα), δεν μπορούμε να πούμε πως είναι «εντελώς άσπρη και καθαρή» πλέον. Παρόμοια, από τη στιγμή που η ηθική συμπεριφορά του Μωάμεθ έχει αμαυρωθεί (με τουλάχιστον ένα φόνο), δεν μπορούμε να τον ονομάζουμε «πιο τέλειο άνθρωπο που περπάτησε ποτέ σ’ αυτή τη Γη». Δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν μοντέλο ηθικής, έχοντας διαπράξει φόνους. Αν ο Μωάμεθ βρισκόταν στο δικαστήριο για τους φόνους-του, και παραδεχόταν οτι σκότωσε κάποιους ανθρώπους, σκέψου αν θα έπειθε το δικαστή για την αθωότητά του υπερασπιζόμενος τον εαυτό-του ως εξής: «Κύριε Πρόεδρε, μπορεί να έχω διαπράξει κάποιους φόνους, αλλά παρακαλώ λάβετε υπόψη οτι σε άλλες περιπτώσεις βοήθησα δεκάδες ανθρώπους που βρίσκονταν σε ανάγκη!» Ποιος δικαστής θα επέλεγε να αγνοήσει τους φόνους στην ετυμηγορία-του, και να τον απαλλάξει λόγω των καλών-του πράξεων σε άλλες περιπτώσεις; Ε μα τότε, κάθε δολοφόνος θα μπορούσε να αποφύγει την τιμωρία επειδή κάποια στιγμή στη ζωή-του μπορεί να είχε κάνει κάποιες καλές πράξεις.

Μουσταφά: Προηγουμένως διαμαρτυρόσουν για την τιμωρία του Κάαμπ μπιν Ασράφ, τώρα μιλάς για «κάποιους φόνους»! Είναι πολλοί; Λοιπόν, αποφάσισε Χάρη, και μην αφήνεις τη μεροληπτική κρίση-σου να σε κάνει να ακούγεσαι τόσο γελοίος!

Χάρης: Μα ναι, ασφαλώς οι φόνοι του Μωάμεθ είναι πολλοί! Όντως, πάρα-πάρα-πολλοί! Γιαυτό χρησιμοποίησα τον πληθυντικό.

Χάρης: Δεν χρειάζεται να πιστέψεις εμένα, απλώς επειδή το ισχυρίζομαι, πρέπει όμως να πιστέψεις στις πιο αυθεντικές Ισλαμικές διηγήσεις. Το ξέρεις οτι ο Μωάμεθ διέπραξε τουλάχιστον μια γενοκτονία;

Μουσταφά: Μήπως χρησιμοποίησε και ατομική βόμβα;

Χάρης: Ευτυχώς που ανατράφηκε από φυλές που ήξεραν μόνο τη χρήση της καμήλας, και όχι του πυρηνικού αντιδραστήρα, οπότε η ανθρωπότητα γλίτωσε από τα παιχνίδια-του με επικίνδυνη τεχνολογία. Εξάλειψε όμως τουλάχιστον μια ολόκληρη φυλή, μεταξύ 600 και 900 ατόμων, ακόμη και χωρίς ατομική βόμβα. Αυτό στις μέρες-μας ονομάζεται γενοκτονία. Θα σου θυμίσω πώς έγινε, γιατί είμαι σίγουρος πως έχεις ακούσει σχετικά, αλλά δεν έχεις αντιληφθεί τις ηθικές συνέπειες του γεγονότος. Συνέβη αμέσως μετά τη λεγόμενη “Μάχη της τάφρου” (πολύ καλά περιγραφόμενη σε αυθεντικές διηγήσεις — απλώς ακολούθησε την προηγούμενη αναφορά στη Βικιπαίδεια για τις λεπτομέρειες). Ορίστε μια σύντομη περιγραφή των γεγονότων.

Όπως όλοι οι Μουσουλμάνοι γνωρίζετε, αφού ο Μωάμεθ προσπάθησε να αλλάξει τη θρησκευτική πίστη των κατοίκων της Μέκκας και απέτυχε, αποπέμφθηκε από την πόλη. Έτσι πήγε στη Μεδίνα (το γεγονός που ονομάζεται “Εγίρα”, το 622 μ.Χ.), όπου βρίσκονταν ήδη λίγοι από τους πιστούς-του. Όταν εγκαταστάθηκε στη Μεδίνα, άρχισε να μεγαλώνει την ομάδα των αφοσιωμένων πιστών-του στην πόλη που τον δέχτηκε σαν πρόσφυγα. Το σχέδιο του Μωάμεθ ήταν να κάνει στη Μεδίνα αυτό που απέτυχε να κάνει στη Μέκκα: να προσηλυτίσει όλους τους κατοίκους-της στη δική-του θρησκεία. Όπως και στη Μέκκα, αρκετοί από τους κατοίκους της Μεδίνας — πολλοί από τους οποίους ήσαν Εβραίοι — απέρριψαν την πρωτοεμφανιζόμενη θρησκεία-του. Αλλά αυτή τη φορά ο Μωάμεθ ήταν καλύτερα προετοιμασμένος, έχοντας την εμπειρία της Μέκκας. Περίμενε μέχρις ότου οι πιστοί-του έγιναν αρκούντως πολλοί, και τότε, υπό τις διαταγές του Μωάμεθ, άρχισαν να επιτίθενται στους οικοδεσπότες-τους, στους Εβραίους της Μεδίνας, που είτε σφαγιάστηκαν, είτε υποχρεώθηκαν να φύγουν από την πόλη. (Κράτα μια σημείωση εδώ περί ηθικής σε παρακαλώ, καταγράφοντας τη λέξη “αχαριστία” στο ηθικό λεξιλόγιό σου: το να επιτίθεσαι στους οικοδεσπότες-σου που σε υποδέχτηκαν στη πόλη-σου σαν πρόσφυγα, επειδή δεν δέχτηκαν να τους αλλάξεις τη θρησκεία. Ο Μωάμεθ είναι πράγματι εξαιρετικό μοντέλο ηθικής, έτσι δεν είναι; Αλλά ας συνεχίσουμε.) Τότε ήταν που ο Εβραίος ποιητής Κάαμπ μπιν Ασράφ δολοφονήθηκε και αποκεφαλίστηκε, όπως ανέφερα νωρίτερα.

Μεταξύ των Εβραίων που γλίτωσαν απ’ το θάνατο στη Μεδίνα, ήσαν τουλάχιστον δύο φυλές: οι Μπανού Ναδίρ, και οι Μπανού Κουράιζα. (“Μπανού” σημαίνει “φυλή”.) Οι Μπανού Κουράιζα έμειναν στη Μεδίνα, ζώντας σε ένα διακριτό μέρος της πόλης, ξέχωρα από τους Μουσουλμάνους. Αλλά οι Μπανού Ναδίρ υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη-τους, και κατά το 626 μ.Χ. έκαναν μια συμμαχία με τους Άραβες της Μέκκας, προτιθέμενοι να επιτεθούν στο στρατό του Μωάμεθ και να πάρουν εκδίκηση για τον πρωτύτερο διωγμό-τους από τη Μεδίνα. Πράγματι, Άραβες και Εβραίοι έφτιαξαν ένα στρατό από περίπου 10.000 άνδρες, τους “Συμμάχους”, και πήγαν να επιτεθούν στη Μεδίνα — οι μεν Άραβες για να την καταλάβουν, οι δε Εβραίοι Μπανού Ναδίρ για να πάρουν πίσω την πόλη-τους. Η Μεδίνα επρόκειτο να αμυνθεί με περίπου 3.000 Μουσουλμάνους πολεμιστές, αλλά όχι από τους Μπανού Κουράιζα, οι οποίοι επέλεξαν να παραμείνουν ουδέτεροι περιμένοντας στον τομέα-τους της πόλης, για να δουν τί θα γίνει.

Οι Μουσουλμάνοι έσκαψαν μια τάφρο, κατά μήκος της βόρειας πλευράς της πόλης μόνο, γιατί οι άλλες πλευρές προστατεύονταν από βραχώδεις λόφους και ένα πυκνό δάσος, απ’ όπου ο εχθρός δεν μπορούσε να έρθει. Καμία πραγματική μάχη δεν έλαβε χώρα, γιατί οι Σύμμαχοι σταμάτησαν μπροστά στην τάφρο και εμποδίστηκαν να προχωρήσουν από αυτή — το ιππικό-τους αποδείχτηκε άχρηστο. Συνέχισαν να πολιορκούν τους Μουσουλμάνους επί 27 ημέρες, τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο του 627 μ.Χ., χάνοντας μόνο τρεις άνδρες, ενώ οι Μουσουλμάνοι έχασαν πέντε. (Αυτοί ήσαν όλες οι απώλειες της “μάχης”.) Μέσα στην περιχαρακωμένη περιοχή της Μεδίνας, οι Εβραίοι Μπανού Κουράιζα έκαναν μια συνθήκη “μη επίθεσης” με το Μωάμεθ. Εντούτοις, στη διάρκεια των 27 εκείνων ημερών, κάποιοι από τους Συμμάχους πλησίασαν τους Μπανού Κουράιζα (ίσως περπατώντας μέσα από το δάσος), και προσπάθησαν να τους πείσουν να σπάσουν τη συνθήκη με το Μωάμεθ. Πράγματι, οι Μπανού Κουράιζα τελικά πείσθηκαν να σπάσουν τη συνθήκη. Αλλά πριν προλάβουν να κάνουν οτιδήποτε (παρακαλώ σημείωσέ το αυτό), οι Σύμμαχοι τελικά έχασαν το κουράγιο-τους, καθώς ήσαν καταπονημένοι από την έλλειψη τροφής και το δυνατό κρύο, και απέσυραν το στρατό-τους. Πίσω στη Μεδίνα, οι Μουσουλμάνοι τώρα πολιόρκησαν τους Μπανού Κουράιζα και σύντομα τους έπιασαν όλους αιχμαλώτους.

Ας συνοψίσουμε λοιπόν: οι Μπανού Κουράιζα δεν έκαναν κανένα κακό στους Μουσουλμάνους του Μωάμεθ. Αυτό που έκαναν ήταν οτι άλλαξαν γνώμη, αποφασίζοντας να σπάσουν τη συνθήκη με το Μωάμεθ. Γι’ αυτό το “έγκλημα”, ο Μωάμεθ τους εξολόθρευσε. Και το έκανε ως ακολούθως: ζήτησε από έναν Εβραίο αρχηγό μιας άλλης φυλής (φυλής που ήταν σε συμμαχία με τους Κουράιζα) ποια είναι η τιμωρία γι’ αυτούς που χάνουν μια μάχη σύμφωνα με τον Εβραϊκό νόμο (λες και ο Μωάμεθ δεν ήξερε, και λες και οι Κουράιζα είχαν διεξάγει κάποια μάχη εναντίον-του). Ο Εβραίος αρχηγός απάντησε: «Θάνατος για τους άνδρες, υποδούλωση για τις γυναίκες.» Έτσι, είπε ο Μωάμεθ, ας τιμωρηθούν οι Μπανού Κουράιζα σύμφωνα με το δικό-τους νόμο. Αντιλαμβάνεσαι φυσικά οτι επίτηδες έκανε εφαρμογή ενός άσχετου νόμου: “χάσιμο μάχης”, ενώ θα έπρεπε να είναι “απόφαση να σπάσει μια συνθήκη, αλλά χωρίς να μεταφραστεί η απόφαση σε πράξη” — μήπως είπες πρωτύτερα κάτι για την «αίσθηση της Δικαιοσύνης που τον κατείχε»;

Έτσι, ο Μωάμεθ έβαλε να σκάψουν μια άλλη τάφρο στην κεντρική πλατεία της Μεδίνας, όπου βρισκόταν η αγορά, και έφερε τους άνδρες και τα αγόρια από 14 ή 15 χρονών και πάνω των Μπανού Κουράιζα, κατά ομάδες, στο σημείο εκείνο, αποκεφαλίζοντάς τους, με τα κεφάλια και τα άψυχα σώματά τους να πέφτουν στην τάφρο. Η μία ομάδα μετά την άλλη, περίπου μεταξύ 600 και 900 άνδρες και έφηβοι αποκεφαλίστηκαν, με το Μωάμεθ να παρακολουθεί το θέαμα μαζί με την πιο ευνοούμενη από όλες τις γυναίκες-του, την Αϊσά. Όπως μαθαίνουμε από τη βιογραφία του Μωάμεθ από τον Ιμπν Ισχάκ, μια γυναίκα από τους Μπανού Κουράιζα διασκέδαζε με την ψυχή-της εκεί μαζί με την Αϊσά, με τις δυο-τους να γελούν και να συζητούν καθώς κοίταζαν το αποτρόπαιο θέαμα. Ίσως η Εβραία να νόμιζε οτι με τον τρόπο αυτό θα έσωζε τη ζωή-της — μπορεί η Αϊσά να ζητούσε να της δοθεί χάρη. Αλλά λίγο αργότερα το όνομα της Εβραίας ακούστηκε, και το κεφάλι-της έπεσε στην τάφρο. Τέτοια ήσαν τα ήθη των ανθρώπων που περιστοίχιζαν το Μωάμεθ.

Μουσταφά: Όλα αυτά είναι γνωστά Χάρη, πρόκειται για αρχαία Ισλαμική ιστορία. Οι Μπανού Κουράιζα τιμωρήθηκαν σύμφωνα με το δικό-τους νόμο, και η τιμωρία αποφασίστηκε από ένα δικό-τους άνθρωπο, ένα γέρο Εβραίο. Αυτά όλα είναι γεγονότα που έγιναν σε συνθήκες πολέμου, εφαρμόζοντας τους νόμους του πολέμου της εποχής εκείνης. Είναι ανούσιο να μιλάμε για “ηθική” σε συνθήκες πολέμου.

Χάρης: Πρώτ’ απ’ όλα, κανένας πόλεμος δεν διεξήχθη. Καμιά μάχη δεν έκαναν οι Μπανού Κουράιζα που, όπως ανέφερα, τιμωρήθηκαν από το Μωάμεθ μόνο και μόνο επειδή άλλαξαν γνώμη και αποφάσισαν να πάνε με το μέρος των εχθρών-του. Αλλά υπάρχουν πολύ πιο σοβαρές ηθικές συνέπειες λόγω της εξολόθρευσης μιας φυλής. Ξέρεις πώς ξεχωρίστηκαν τα αρσενικά μέλη της φυλής σε “άνδρες” και “παιδιά”; Ακολουθήθηκε η εξής σοφή διαδικασία: οι Μουσουλμάνοι εξέταζαν τα γεννητικά όργανα των αγοριών των Εβραίων, και κάθε αγοράκι που βρισκόταν να έχει αρχίσει να αναπτύσσει τριχοφυΐα στην ηβική χώρα ονομαζόταν “άνδρας”, και στελνόταν στην τάφρο για αποκεφαλισμό.

Καταλαβαίνεις τί σημαίνει αυτό Μουσταφά; Ακόμα και ένα 14-χρονο παιδί μπορεί να έχει αρχίσει να αναπτύσσει τριχοφυΐα στην ηβική χώρα. Τί “έγκλημα” έκανε ένα τέτοιας ηλικίας παιδί για το οποίο έπρεπε να αποκεφαλιστεί; Οτι ανήκε στη φυλή των Μπανού Κουράιζα, αυτό ήταν το “έγκλημά του”. Στην ηλικία εκείνη, τα αγόρια εκείνα ήσαν εντελώς ανίδεα για τις διενέξεις των μεγάλων, τις μάχες, και τους πολέμους. Ένας 14-χρονος ή 15-χρονος δεν έχει το χρόνο να σκεφτεί στα σοβαρά οτιδήποτε, αλλά ούτε και τη νοητική ικανότητα να καταλάβει τις υποθέσεις των ενηλίκων. Φαντάσου το δικό-σου γιο, ή τον ίδιο τον εαυτό-σου στα 14 ή 15. Έχεις ξοδέψει τη ζωούλα-σου παίζοντας με τους φίλους-σου και με τα κινητά-σας τηλέφωνα μέχρι εκείνη την ηλικία, όταν μια μέρα ένας γειτονικός στρατός εισβάλλει, σε αρπάζει, σου βγάζει τα ρούχα, βρίσκει τριχοφυΐα να αναπτύσσεται στη γεννητική-σου περιοχή, σε ονομάζει “άνδρα”, και σε οδηγεί σε μια τάφρο, όπου το κεφάλι-σου σύντομα θα κοπεί και θα πάει να συναντήσει τα αποκεφαλισμένα πτώματα των συμπατριωτών-σου. Είναι δίκαιο αυτό; Επαναλαμβάνω, ποιο ήταν το έγκλημά σου; Μηδέν, κανένα έγκλημα. Το νεαρό, αθώο, αγορίστικο κεφάλι-σου θα χωριστεί απ’ το σώμα-σου επειδή ανήκεις σε ένα εχθρικό έθνος! Ε λοιπόν αυτό είναι ο ορισμός της γενοκτονίας, και η διάπραξή της αποτελεί μια ανείπωτη αδικία. Αυτό είναι που διέπραξε ο Μωάμεθ: γενοκτονία, κτηνώδη ρατσιστική πράξη, και τρομερή αδικία. Δολοφόνησε με τον πιο βάρβαρο τρόπο δεκάδες αθώα παιδιά, μόνο και μόνο γιατί ήσαν παιδιά των εχθρών-του.

Επαναλαμβάνω: ο Μωάμεθ είναι ένοχος σφαγής δεκάδων αθώων παιδιών μετά τη “Μάχη της τάφρου”. Έχεις μήπως κάτι να πεις σε υπεράσπιση του «πιο θαυμάσιου ανθρώπου μεταξύ όλων όσων έζησαν και πρόκειται να ζήσουν στο πρόσωπο της γης»; Και ειδικά αναρωτιέμαι, γιατί θα έπρεπε να «Δίνεται Ειρήνη» σε ένα φονέα παιδιών;

[Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσω οτι η ερώτησή μου δεν απαντήθηκε ποτέ. Ένας από τους “Μουσταφάδες” μου είπε οτι ήταν πολύ απασχολημένος και οτι θα επανερχόταν λίγο αργότερα, αλλά ακόμα τον περιμένω. Ένας άλλος μου είπε οτι θα εξέταζε το θέμα της γενοκτονίας και θα το συζητούσε με έναν ηλικιωμένο στο τζαμί-του — αλλά και πάλι, “άκρα του τάφου σιωπή”. Άλλοι είχαν ήδη εξαφανιστεί νωρίτερα. Η μη-απάντησή τους ήταν το κυριότερο κίνητρό μου για να γράψω το παρόν άρθρο, ώστε ίσως κάποιοι άλλοι Μουσουλμάνοι να προστρέξουν προς υπεράσπιση του «πιο τέλειου» ανθρώπου-τους. Επομένως, πρέπει τώρα να ολοκληρώσω το άρθρο αυτό σε στυλ μονολόγου.]

Αγαπητέ-μου Μουσταφά, λυπάμαι που θα σου το πω, αλλά υπάρχουν κι άλλα ανησυχητικά γεγονότα που αφορούν τον «τέλειο» προφήτη-σου.

Υπάρχει πληροφορία, πάντα προερχόμενη από τις πιο αυθεντικές πηγές (Σαχί αλ-Μπουχαρί), που αποκαλύπτει το θηρίο που έκρυβε ο Μωάμεθ πίσω από το προσωπείο του “δίκαιου” ηγέτη. Διάβασε σε παρακαλώ (η έμφαση δική-μου):

Τί είδους συμπεριφορά ψυχοπαθούς είναι αυτή; Πρόκειται για ένα διεστραμμένο βασανιστή! Εντάξει, η «ομάδα οκτώ ανθρώπων» σκότωσε ένα βοσκό πριν να κλέψουν τις καμήλες, άρα σύμφωνα με τον Χρυσούν Κανόνα ένας από αυτούς (εκείνος, ή εκείνοι, που διέπραξαν το φόνο) άξιζε να εκτελεστεί, ενώ οι υπόλοιποι να υποστούν αυστηρές ποινές ως συνένοχοι στη δολοφονία. Αλλά... να βασανιστούν;; Να κοπούν τα χέρια και τα πόδια-τους;; Να τους καούν τα μάτια με πυρωμένα καρφιά;; Πόσο αρρωστημένος και διεστραμμένος ψυχοπαθής πρέπει να είναι κανείς για να βασανίσει ανθρώπους — ναι, ακόμα και δολοφόνους! — με τέτοιες απάνθρωπες μεθόδους; Αυτό που συμπεραίνω από τέτοια γεγονότα είναι οτι ο Μωάμεθ είχε μόνο ένα προσωπείο δίκαιου, ευγενικού ηγέτη. Όταν η ευκαιρία παρουσιαζόταν, η υποσυνείδητη κτηνώδης, θηριώδης φύση-του έβγαινε στην επιφάνεια, και τότε βασάνιζε ανθρώπους με φρικτούς τρόπους. Δεν είμαι εγώ που το λέω αυτό, το λένε οι αυθεντικές Ισλαμικές διηγήσεις-σου. Και το παραπάνω δεν είναι η μόνη ένδειξη οτι ο Μωάμεθ ήταν ένας κτηνώδης βασανιστής. Ορίστε άλλη μία (και πάλι, η έμφαση δική-μου):

Ξέρεις για ποιο λόγο ο Αγγελιοφόρος, ο «πιο ευγενικός άνθρωπος που περπάτησε ποτέ στο πρόσωπο της Γης», βασάνισε κτηνωδώς τον Κινάνα καβουρδίζοντάς τον ζωντανό; Γιατί ήθελε τα λεφτά της φυλής του Κινάνα! Ο Κινάνα ήταν ο θησαυροφύλακας της φυλής-του, την οποία ο Μωάμεθ είχε μόλις νικήσει, σκοτώνοντας όλους τους “άνδρες”, και σκλαβώνοντας τις νεαρές γυναίκες (για λόγους σεξουαλικούς, ως συνήθως), και ήθελε να ληστέψει τη φυλή από τα τιμαλφή-της, τα οποία ο Κινάνα είχε κρύψει σε ασφαλές μέρος. Ο Αγγελιοφόρος ήθελε να κλέψει τα τιμαλφή! Ποια είναι η τιμωρία, πες-μου πάλι, για τους κλέφτες σύμφωνα με το «υπέρλαμπρο» Κοράνι-σου; Μπορείς να μου θυμίσεις σε παρακαλώ γιατί ξέχασα; Α, μα περίμενε! Άσε-με να μαντέψω: τα χέρια και τα πόδια των κλεφτών κόβονται όταν ανήκουν σε άλλους, όχι στον «πιο ευγενικό». Ο «πιο τέλειος» ποτέ δεν μπορεί να είναι κλέφτης (για να μη μιλήσουμε για κτηνώδη βασανιστή)! Το «παράδειγμά μας προς μίμηση» δεν έκλεψε, γιατί όλος ο πλούτος του κόσμου ανήκε σ’ εκείνον (ΑΤΔΕ), και αν οι άλλοι δεν ήθελαν να του δώσουν ότι ήταν δικό-του σε κάθε περίπτωση, τόσο το χειρότερο για κείνους: άξιζαν να καβουρδιστούν ζωντανοί από το ευγενικό παράδειγμά μας προς μίμηση.

Αν αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτεσαι, λυπάμαι που θα σου μεταφέρω τα κακά μαντάτα, αλλά ο εγκέφαλός σου έχει κάψει φλάντζα. Βρίσκεσαι σε μια επικίνδυνη διανοητική κατάσταση, όπου αρνείσαι τα γεγονότα, αντιστρέφεις την πραγματικότητα, και δέχεσαι την πιο αηδιαστικά ανήθικη συμπεριφορά ως ηθική, πράγμα που σε κάνει επικίνδυνο για την υπόλοιπη ανθρωπότητα — εν δυνάμει τρομοκράτη–τζιχαντιστή (αν δεν είσαι ήδη τέτοιος). Χρειάζεσαι διανοητική επισκευή, επειγόντως.

Αν όμως βλέπεις το μαύρο σαν μαύρο, την κλοπή σαν κλοπή, και την ανηθικότητα σαν ανηθικότητα, υπάρχει ακόμα ελπίδα για σένα.

Τώρα, θα ήθελα να σου πω κάποια πράγματα για τη δουλεία στο Ισλάμ. Και, για να σου πω την αλήθεια, δεν μου φαίνεται και τόσο ταιριαστό να διαμαρτυρηθώ τώρα για τους σκλάβους που είχε ο Μωάμεθ, ένα τέτοιο “έλασσον” αδίκημα συγκρινόμενο με τους αποκεφαλισμούς αθώων παιδιών, το ψήσιμο ανθρώπων ζωντανών ώστε να τους κλέψει τα τιμαλφή, το κάψιμο ματιών με πυρωμένα καρφιά, κλπ. κλπ. (Ελπίζω να διάβασες για όλα αυτά παραπάνω και να μην έφτασες εδώ κατευθείαν λόγω της εικόνας που ακολουθεί. Ναι, την έχω εκεί μερικώς ως “δόλωμα για διάβασμα”, αλλά τουλάχιστον διάβασε αυτά που έγραψα μέχρι τώρα.) Πάντως πρέπει να μιλήσω για τη δουλεία, γιατί αγγίζει μια πολύ ευαίσθητη χορδή της υπόλοιπης ανθρωπότητας, του ηθικά φυσιολογικού μη-Ισλαμικού κόσμου, καθώς υπογραμμίζει μια από τις μεγάλες διαφορές όπου η Ισλαμική ηθική αντιτάσσεται στην Παγκόσμια ηθική.

“Το αραβικό σκλαβοπάζαρο”, πίνακας του Όττο Πίλνυ, 1910

Γνωρίζεις, ασφαλώς, οτι ο Μωάμεθ είχε σκλάβους. Υπάρχουν πλείστες ενδείξεις, σε πολλές από τις διηγήσεις-σας, όπου σκλάβοι του Μωάμεθ αναφέρονται περιστασιακά. Ιδού ένα παράδειγμα, από τα πολλά (η έμφαση δική-μου):

Ιδού και μια διήγηση όπου βλέπουμε οτι ο Μωάμεθ θεωρεί τη δουλεία σαν κάτι το φυσικό, την κανονική κατάσταση:

Δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει το οτι το Κοράνι συμφωνεί απολύτως με το Μωάμεθ (πάντα συμφωνεί — οποία έκπληξη!), αναφερόμενο στους σκλάβους που είναι ιδιοκτησία των Μουσουλμάνων σαν μια φυσιολογική κατάσταση, συνήθως χρησιμοποιώντας την περίφραση: «εκείνοι που το δεξί-σου χέρι έχει ως ιδιοκτησία-του». Ο Αλλάχ μοιάζει να μην έχει κανέναν ενδοιασμό στην ιδέα οτι κάποιοι άνθρωποι (μη-Μουσουλμάνοι) είναι ιδιοκτησία κάποιων άλλων ανθρώπων (Μουσουλμάνων).

Και εδώ είναι που βρίσκεται το ηθικό πρόβλημα. Βλέπεις, το οτι ένα άτομο έχει υπό την ιδιοκτησία-του ένα άλλο άτομο συνεπάγεται ανισότητα μεταξύ των δύο ατόμων· συνεπάγεται την ύπαρξη ενός ανώτερου–αφέντη, και ενός κατώτερου–σκλάβου. Αλλά αυτό έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με μια θεμελιώδη ανθρώπινη αρχή, που περιλαμβάνεται στη Διεθνή Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και λέει το εξής: «Άρθρο 1: Όλα τα ανθρώπινα όντα γεννιούνται ελεύθερα και ίσα σε αξιοπρέπεια και ανθρώπινα δικαιώματα.» Και (πάντα με δική-μου έμφαση): «Ο καθένας κατέχει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που αναφέρονται στην παρούσα Διακήρυξη, χωρίς διάκριση κανενός είδους, όπως βάσει φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικής ή άλλης άποψης, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, ιδιοκτησίας, προγονικής προέλευσης, ή άλλου προνομίου.»

Το αντιλαμβάνεσαι; Ο Μωάμεθ και το Κοράνι-του συγκρούονται με μια από τις πιο βασικές αρχές που αναφέρεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια: οτι είμαστε όλοι ίσοι σε δικαιώματα, και οτι δεν θα έπρεπε να υπάρχει διάκριση μεταξύ-μας βασισμένη στη φυλή, θρησκεία, εθνική προέλευση, κλπ. Η αρχή οτι “είμαστε όλοι ίσοι σε δικαιώματα” προκύπτει σαν συνέπεια του Χρυσού Κανόνα, παρεμπιπτόντως, εφόσον το “Πρέπει να μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες οι άλλοι να κάνουν σ’ εσένα” συνεπάγεται οτι δεν θα έπρεπε να κατέχεις σκλάβους, εφόσον δεν θα ήθελες να είσαι σκλάβος κανενός. Ας το βάλουμε αυτό σε ένα πλαίσιο:

Συνέπεια του Χρυσού Κανόνα:

Τα ανθρώπινα όντα δεν επιτρέπεται να διακρίνονται σε αφέντες και σκλάβους.

Δεν είναι πολύ δύσκολο να δούμε οτι η διάκριση του Μωάμεθ (και του Κορανίου, άρα του Αλλάχ) σε αφέντες και σκλάβους είναι ανήθικη. Είναι η Ισλαμική άποψη που σφάλλει, και όχι η Παγκόσμια, που είναι μέρος των Παγκοσμίων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ας δούμε γιατί.

Ας υποθέσουμε οτι ακολουθείτε την Ισλαμική άποψη της ανισότητας: οι Μουσουλμάνοι είναι ανώτεροι από τους μη-Μουσουλμάνους επομένως οι Μουσουλμάνοι επιτρέπεται να υποτάσσουν τους κατώτερούς τους μη-Μουσουλμάνους και να τους κάνουν σκλάβους-τους.

Πολύ ωραία. Εντούτοις, όπως ακριβώς εσείς έχετε την αρχή “ο ανώτερος κερδίζει”, οι άλλοι, οι μη-Μουσουλμάνοι, δικαιούνται να εφαρμόζουν την ίδια αρχή: “ο ανώτερος κερδίζει”, και κυριαρχεί στον κατώτερο. Και υποθέστε οτι συμβαίνει οτι ένα έθνος μεταξύ εκείνων των μη-Μουσουλμανικών είναι στρατιωτικά ανώτερο από το δικό-σας. (Αυτό δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας· γνωρίζετε πολύ καλά οτι δεκάδες μη-Μουσουλμανικά έθνη είναι όντως στρατιωτικά πολύ ανώτερα από τα Μουσουλμανικά.) Έτσι, εφαρμόζοντας τη δική-σας αρχή “ο ανώτερος κερδίζει”, το έθνος αυτό σας επιτίθεται, καταστρέφει το δικό-σας, και μετατρέπει εσάς, την οικογένειά σας, και όλους όσους αγαπάτε σε σκλάβους-του.

Και όμως, αν και εκείνα τα πολύ γνωστά Δυτικά μη-Μουσουλμανικά έθνη είναι στρατιωτικά πολλές φορές ισχυρότερα από το δικό-σας, βλέπεις οτι δεν σας επιτίθενται για να σας υποδουλώσουν και να σας κάνουν σκλάβους-τους. Τί νομίζεις οτι είναι αυτό που τα συγκρατεί; Μήπως ο Αλλάχ;

Αν ήταν ο Αλλάχ, θα τα έβλεπες τουλάχιστον να προσπαθούν να σας υποδουλώσουν, και να αποτυγχάνουν γιατί σας προστατεύει ο Αλλάχ. Αλλά δεν προσπαθούν, καν. Γιατί; Διότι ακολουθούν τον κανόνα της ισότητας! Πιστεύουν οτι “Τα ανθρώπινα όντα δεν πρέπει να διακρίνονται σε αφέντες και σκλάβους” (συνέπεια του Χρυσού Κανόνα), οπότε σας αφήνουν να ζείτε τις ζωές-σας σαν ίσοι προς ίσους, όχι σαν σκλάβοι. Και εκεί έγκειται η ηθική ανωτερότητά τους!

Μη μπερδεύεσαι, σε παρακαλώ, με αυτή τη συζήτηση περί ανωτερότητας και κατωτερότητας. Δεν υπάρχουν ανώτερα ή κατώτερα ανθρώπινα όντα, σύμφωνα με την Παγκόσμια ηθική. Υπάρχουν όμως ανώτερες και κατώτερες ηθικές!

Για παράδειγμα, η ηθική του κλέφτη (ας μη μιλήσουμε για εκείνη του δολοφόνου, ή του γενοκτόνου), είναι κατώτερη από την ηθική ενός ανθρώπου που δεν κλέβει (που δεν δολοφονεί, που δεν διαπράττει γενοκτονίες). Αυτό συμβαίνει γιατί αν όλοι ακολουθούσαμε την ηθική του κλέφτη και κλέβαμε ο ένας από τον άλλον, σύντομα θα πεθαίναμε όλοι από την πείνα, γιατί δεν θα υπήρχε παραγωγή υλικών αγαθών, καθώς θα ήμασταν απασχολημένοι με το να τα κλέβουμε παρά με το να τα παράγουμε. Ο κλέφτης μπορεί να νομίζει πως η ηθική συμπεριφορά-του δρα προς το συμφέρον-του, αλλά επειδή εμείς οι υπόλοιποι διαφωνούμε, καταλήγει στη φυλακή και ζει μια καθόλου άνετη ζωή. (Εξαρτάται από το είδος του κλέφτη βέβαια· έχω κατά νου τους μικρο-κλέφτες.) Επομένως:

Παρόμοια συμβαίνει και με την Ισλαμική αρχή “ο ανώτερος κερδίζει”:

Ξέρω: σου είναι δύσκολο να παραδεχτείς οτι η Ισλαμική αρχή “ο ανώτερος κερδίζει” είναι κατώτερη της Παγκόσμιας. Λοιπόν, η αρχή “ο ανώτερος κερδίζει” έχει και ένα άλλο όνομα: είναι επίσης γνωστή ως φασιστική αρχή. Εφαρμόστηκε και συνετρίβη κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Παγκόσμια ηθική νίκησε (ευτυχώς). Για να ζήσουμε ειρηνικά σε έναν κόσμο χωρίς αφέντες και σκλάβους, ο κόσμος πρέπει να απαλλαγεί από τη φασιστική ηθική. Λόγω του κοινού πυρήνα που συμμερίζονται το Ισλάμ και ο φασισμός (που είναι ακριβώς η ιδέα “ο ανώτερος κερδίζει”), ο υπόλοιπος κόσμος έχει επινοήσει τον όρο “Ισλαμοφασισμός” για να περιγράψει με μία λέξη την ηθική-σας. Ο Ισλαμοφασισμός πρέπει να σβηστεί, να φύγει από τα μυαλά των ανθρώπων. Και ένα σημαντικό πρώτο βήμα για την εξαφάνισή του είναι να καταλάβεις οτι αυτή η κατώτερη ηθική είναι απλώς το διανοητικό τέκνο του Μωάμεθ, του πολέμαρχου, και όχι του Θεού, για τον οποίο υποτίθεται οτι όλα τα ανθρώπινα όντα είναι εξίσου παιδιά-του. Ένας αληθινός Θεός ποτέ δεν θα είχε αποφασίσει κάποια από τα παιδιά-του να ζουν σαν σκλάβοι, και κάποια άλλα σαν αφέντες. Εσύ θα το επιθυμούσες ποτέ αυτό για τα παιδιά-σου; Αν ναι, θα μπορούσε να πει κανείς οτι είσαι ένας καλός και δίκαιος γονέας; Σκέψου-το.

Αγαπητέ Μουσταφά, συμπερασματικά, έχω δύο ερωτήσεις να σου κάνω:

Γιατί έπρεπε ο Αλλάχ να επιλέξει ως “τελευταίο προφήτη-του” έναν άνθρωπο που ήταν πολέμαρχος, εξόντωσε ολόκληρες φυλές σε πράξεις που σήμερα αποκαλούμε γενοκτονίες, σκότωσε αθώα παιδιά, μετέτρεψε τις μητέρες-τους σε σκλάβες του σεξ, και βασάνισε κτηνωδώς κάποιους ανθρώπους; Δεν μπορούσε ο Αλλάχ να επιλέξει κάποιο πιο ειρηνόφιλο άτομο μεταξύ των εκατομμυρίων που υπήρχαν στη Γη τότε; Κάποιον που να μην ήταν πολέμαρχος, και που να μην κατηγορείτο αργότερα από τους μη-πιστούς για απαίσια εγκλήματα, και ακόμα και για “εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας” (γενοκτονίες);

Γιατί το Κοράνι περιλαμβάνει τέτοιες βάρβαρες τιμωρίες που προκαλούν το αίμα να ρέει από τα σώματα των ανθρώπων, για αδικήματα όπως η κλοπή και η μοιχεία; Γιατί θεωρεί τη σκλαβιά των ανθρώπων από κατακτητές ως κάτι το φυσιολογικό;

Υπάρχει μια πολύ απλή απάντηση: το Κοράνι δεν είναι ο λόγος του Αλλάχ, ή κάποιου Θεού, αλλά του Μωάμεθ, ο οποίος έβαλε σ’ αυτό όλη τη βάρβαρη φύση του πολέμαρχου που ήταν, όπως και όλη την ασχετοσύνη-του για το φυσικό κόσμο, όπως συζητώ στο άρθρο “Επιστήμη στο Κοράνι”.

Αν διαφωνείς μ’ αυτό, είναι γιατί από τότε που ήσουν μωρό και άνοιξες τα μάτια-σου σ’ αυτόν τον κόσμο, τα άνοιξες σε έναν Ισλαμικό κόσμο. Σου έγινε πλύση εγκεφάλου (από τους γονείς-σου και την κοινωνία-σου) ώστε να βλέπεις μόνο μία πλευρά της ηθικότητας, την Ισλαμική ηθικότητα, της οποίας πολλές όψεις εμφανίζονται ως ανήθικες στον υπόλοιπο κόσμο. Αν δεν καταλαβαίνεις οτι ο Μωάμεθ άσπλαχνα σκότωσε αθώα παιδιά στις πολλές πολιορκίες-του των άλλων φυλών, στις ληστείες των καραβανιών, και στις εκδικητικές-του επιθέσεις, είναι γιατί έχεις ακούσει για εκείνον μόνο σαν «τέλειο άνθρωπο» και «παράδειγμα προς μίμηση», χαρακτηρισμούς που παπαγαλίζεις απερίσκεπτα, χωρίς να βάζεις ποτέ το μυαλό-σου να σκεφτεί τί πραγματικά έκανε ο Μωάμεθ. (Αν, από την άλλη μεριά, προσηλυτίστηκες στο Ισλάμ, χωρίς πρώτα να μεγαλώσεις σε μια Ισλαμική κοινωνία, ε τότε, ξέρεις, ο κόσμος έχει πολλούς ανόητους ανθρώπους· ένας πάνω, ένας κάτω, δεν κάνει και καμιά διαφορά.)

Και αν δεν καταλαβαίνεις οτι το Κοράνι είναι βάρβαρο, ανήθικο στη φύση-του (αντικατοπτρίζοντας το χαρακτήρα του δημιουργού-του), συμβαίνει μόνο γιατί δεν έχεις δει τίποτε άλλο, κανένα βιβλίο θρησκείας άλλο από το Κοράνι. Μπορεί να είμαι άθεος, αλλά έχω διαβάσει τόσο το Κοράνι (από την αρχή ως το τέλος), όσο και την Καινή Διαθήκη, που είναι το βιβλίο των Χριστιανών. Και σε διαβεβαιώνω οτι η Καινή Διαθήκη δεν περιλαμβάνει ούτε μία αιμοσταγή εντολή που καταλήγει σε αιματοχυσία, όπως κάνει το Κοράνι. Πουθενά στην Καινή Διαθήκη δεν θα βρεις το Θεό των Χριστιανών να επιβάλλει βάρβαρες ποινές όπως ακρωτηριασμούς, μαστιγώσεις, ή αποκεφαλισμούς. Διάβασε την Καινή Διαθήκη αν δεν με πιστεύεις, όπως διάβασα κ’ εγώ το Κοράνι, και διαπίστωσε αυτό που λέω με τα μάτια-σου. Προσπάθησε να βρεις σ’ αυτήν έστω και ένα εδάφιο που συνεπάγεται αιματοχυσία — εκτός από εκεί όπου ο Χριστός βασανίζεται από τους Ρωμαίους που τον έχουν συλλάβει, και τελικά σταυρώνεται.

Αντιλαμβάνεσαι τί συμβαίνει; Από την παιδική-σου ηλικία ακόμα, έχεις εκπαιδευτεί να θεωρείς τη βαρβαρότητα που διαποτίζει το ιερό-σου βιβλίο και τις αποτρόπαιες πράξεις του Μωάμεθ σαν φυσιολογικές. Σου λένε οτι ο Μωάμεθ έκανε το τάδε και το δείνα «δίκαιο» πράγμα, όταν τα συμφραζόμενα είναι οτι προηγουμένως είχε εξολοθρεύσει τους κατοίκους ολόκληρης φυλής! Η Ισλαμική διαπαιδαγώγισή σου σε τυφλώνει, και δεν μπορείς να δεις τις θηριωδίες του Μωάμεθ ακόμα κι όταν αυτές σου βγάζουν τη γλώσσα κατά πρόσωπο, ενώ μαθαίνεις να δίνεις προσοχή σε άλλες πράξεις-του, νομίζοντας πως όλο αυτό είναι φυσιολογικό. Αλλά δεν είναι φυσιολογικό, είναι αντικειμενικά βάρβαρο. Εσύ, αγαπητέ-μου, είσαι ηθικά ένας βαρβαρίσκος, και αυτό θα σου γίνει κατανοητό μόνο αν διαβάσεις και μάθεις για τα ηθικά θεμέλια άλλων, μη-Ισλαμικών κοινωνιών, και συγκρίνεις τη σκέψη-σου με τις ιδέες εκείνων. Η αλήθεια της ασχήμιας της ηθικής-σου θα σε πονέσει. Αλλά είναι καλύτερα να πονέσεις και να γνωρίζεις την αλήθεια, γινόμενος ένας ηθικά ακέραιος άνθρωπος, παρά να παραμείνεις ηθικώς Νεάντερνταλ, βλέποντας το μαύρο σαν άσπρο και το αιματοβαμμένο σαν κατακάθαρο, με αποτέλεσμα οι Μουσουλμάνοι να είστε σε θέση να προκαλέσετε μεγάλη ζημιά στην ανθρωπότητα, χάρη στην έλλειψη κατανόησης της φυσιολογικής, Παγκόσμιας ηθικής.

Μωάμεθ και Ηθική

Ένας διαδικτυακός διάλογος με Μουσουλμάνους αναγνώστες-μου